14/10/24 – Binnen een periode van 10 dagen in februari 2014 gebeurden er twee ongelukken in de Waste Isolation Pilot Plant (WIPP) in New Mexico. Dat is de enige ondergrondse opslagplaats voor nucleair afval in de Verenigde Staten. Eerst verspreidde een vrachtwagenbrand diep in de mijn roet over belangrijke apparatuur en schakelde het luchtmonitoringsysteem van de opslagplaats uit. Daarna ontstond er een chemische reactie in een afvalvat, waarna straling via het ventilatiesysteem ook in open lucht bovengronds vrijkwam. Grote delen van de opslagplaats raakten besmet. Gelukkig gebeurde het ongeval ’s nachts toen er weinig menselijke activiteit was, waardoor geen slachtoffers vielen.

Twee onderzoekscommissies en een technisch beoordelingsteam stelden de directe oorzaken van de ongevallen vast en deden aanbevelingen voor herstelmaatregelen.

David M. Klaus maakte in 2019 een analyse van de fouten die daarbij werden gemaakt. Klaus heeft meer dan de helft van zijn carrière in Washington DC in overheidsdienst gewerkt, zowel in de uitvoerende macht als op Capitol Hill. Momenteel werkt hij voor het Center for International Security and Cooperation aan de Stanford University, waar hij mee leiding geeft aan een project over de houding van het publiek en beleidsmakers ten opzichte van de locatie van faciliteiten voor de verwijdering van kernafval.

De auteur, die ten tijde van de ongelukken en gedurende de drie jaar dat WIPP gesloten was ondersecretaris was van het Energy Department, onderzoekt de grotere problemen binnen het Energy Department en haar aannemers die de aanzet gaven tot de ongelukken. Hij legt de schuld bij wanbeheer in het Los Alamos National Laboratory; structurele problemen die zijn ontstaan door een statutaire splitsing tussen de National Nuclear Security Administration en de rest van het Energy Department, inclusief het Office of Environmental Management, dat verantwoordelijk is voor het opruimen van het afval van meer dan 60 jaar kernwapenproductie; en een instorting van de “nucleaire cultuur”.